Biecz był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego.
Miasto królewskie starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku[5]. Biecz uzyskał prawo składu w 1616 roku. Do połowy XVI wieku było jednym z największych w Polsce. Przeżyło rozkwit w XIV i XV wieku dzięki posiadaniu statusu miasta królewskiego; od XVII w. zaczęło podupadać. Współcześnie jest niewielkim turystycznym miasteczkiem o malowniczym położeniu z licznymi zabytkami.
Utrwalone w historycznych notatkach próby zapisu nazwy miasta to: Beyech, Begech, Begecz, Begesz, Beyecz, Beecz, Beycz, Byecz oraz Beiech. Pojawiają się one najwcześniej w XI wieku w dokumentach zakonu tynieckiego. Te z wieków od XII do XIV świadczą o tym, że pierwotna nazwa brzmiała Biejecz. W dokumencie Konrada Mazowieckiego z 1228 dotyczącym sprowadzenia Krzyżaków do Polski spisanym na bieckim zamku nazwa Biecz występuje w formie Beze. W XIII wieku powstała forma Biejcz, którą można było spotkać jeszcze w XVII wieku. Dalsze uproszczenie nazwy doprowadziło do powstania współczesnej formy Biecz.
linki:
lokalizacja: 49°43′55″N 21°15′45″E
Dodaj komentarz